Opis:

Na jednom mestu u ovoj knjizi, maloj po obimu ali velikoj po sadržini, don Branko saopštava: „Savršeno sam svjestan koliko je moja pojedinačna sudbina mala, sićušna i beznačajna za povijest, ali ja prvenstveno imam. ne povijest nego sebe. I zato, dok se na planu velike povijesti ispisuje krvava i tragična drama ovoga prostora i vremena, na planu moje osobne biografije ja pokušavam upisati nešto što će mi život i dalje činiti lijepim i znakovitim. To je jedino što pojedinac može i treba, bez obzira na povijesni kontekst i s obzirom na povijesni kontekst”. Jedno je opšta istorija, a drugo je lična priča: to je susret istorije s biografijom!
Pored zvanične (ili javne ili opšte ili velike) istorije postoji nezvanična (ili skrivena ili tajna ili mala) istorija kao dopuna ove prve i njena kritika. Zvanična istorija naglašava ulogu države, vojske i diplomatije, a premalo ili nikako ono lično, jednokratno, neponovljivo. Pored „javne istorije čovečanstva” postoji „privatna istorija čoveka”, koja uglavnom ostaje nezabeležena i nepoznata….