Opis:

Ono što je Homer i njegovi epovi u staroj grčkoj književnosti, to je u mnogo pogleda Firdusi i njegova “Šāhnāma” u novoiranskoj literaturi, i kako su Homerove pjesme utjecale na kasniji razvoj knjige kod Grka i kod onih zapadnih naroda koji su se na njih ugledali, tako je slično djelovao i Firdusijev ep kod Iranaca i onih istočnih naroda kojima su oni bili učitelji.

Oba ova naroda sada su daleko od toga da igraju onu ulogu koju su nekad imali, ali ova dva genija njihova i dan danas su u stanju zavladati našim osjećajima, do srca nas ganuti i u nama pobuditi najveće divljenje.

Taj dah vječne ljepote osjeća se samo na najvećim vrhuncima ljudskog djelovanja: na te visine popeo je Homer epsku poeziju na Zapadu, a Firusi na Istoku.

“Šahnama” je golema herojska epopeja koja sadrži jezgru svih narodnih predaja i to najviše u onome obliku u kome su se one nalazile u tzv. proznoj “Šahnami”. Obično se uzima da ona ima okruglo 60.000 distiha (120.000 stihova), a ispjevana je u epskom metru mutekaribu.