Opis:

Piramide s pet kontinenata zauvijek mijenjaju sliku prošlosti…a time i budućnosti
Po prvi put u svjetskoj literaturi u jednoj knjizi su opisane sve piramide svijeta. Dvije stotine pedeset misterioznih kineskih piramida, novootkrivene piramide na Mauricijusu i Kanarima, stotine piramida u šumama Hondurasa, Guatemale i Meksika, kolosalne piramidalne strukture u Boliviji i Peruu, opisuje autor nakon svojih putovanja i istraživanja.
Knjiga dr. Semira Osmanagića (www.semirosmanagic.com) “Piramide s pet kontinenata zauvijek mijenjaju sliku prošlosti… a time i budućnosti” predstavlja prvi kompletan udžbenik o piramidama u svijetu. Ruše se postojeće zablude o piramidama, njihovoj rasprostranjenosti i svrsi. Autor argumentirano dokazuje da većinu od 138 piramida u Egiptu nisu gradili faraoni niti su bile grobnice.
Nepoznate piramide na tlu Sicilije i Sardinije, Kambodže i Južne Koreje, Tahitija I Grčke, kao i brojne piramide Nubije i američkog Ohaja upotpunjuju sliku o svijetu drevne prošlosti u kojem je postojao opšteprihvaćeni koncept piramida i njihove astronomske orijentacije.
U svojoj recenziji publicist Slobodan Stajić ističe:
“Kao jedan od najboljih ovovremenih poznavalaca piramida u svijetu autor nas vodi kroz lelujave odaje bezvremenosti, tokom koje upoznajemo ne samo vječne egipatske piramide već i one koje su izronile u bajkovitim dekorima Južne i Centralne Amerike, Kanarskih otoka, Mauricijusa, Sudana, Sicilije, Sardinije, Rima, Grčke, Mezopotamije, Indije, Kambodže, Indonezije, Koreje, Kine, pa sve do dalkeog Pacifika, da bi nas na kraju doveo i do Bosanske doline piramida, u čijem arkadijskom okruženju upravo sada predstavljamo knjigu, u čemu vidim i divnu simboliku.
Sve te piramidalne građevine koje pominju, od magije piramida civilizacije Maja do onih kineskih, nedaleko od drevnog grada Siana, kao da je vajala neka božanska ruka i potom spustila u ovozemaljski ambijent, ostavljajući nas zadivljene pred zagonetnim vrtlogom brojinih drevnih civilizacija, uz istovremeno traženje novih odgovora i hiljadama godina poslije njihovog nastanka…Jer, kako navodi autor, „naša daleka prošlost je (često)drugačija od one kako nas uče i kakvu nam dogmatski nameću”.
Povijest naprednih ljudskih društava mnogo je duža nego što je zvanično prihvaćeno. Stoga, bar sada, imamo šansu da „naučimo više o našim superiornim precima koji su živjeli u balansu i harmoniji sa prirodom”.