Opis:

Razvijajući dve paralelne priče – povest Marka Terzića, mladog beogradskog psihologa, i njegovog dede Pavla Bomarova, genijalnog predratnog falsifikatora i teškog šizofreničara – Miomir Petrović, autor Perzijskog ogledala i Arhipelaga, otvara novo putovanje kroz labirinte duše. Spuštajući se krugovima pakla na liniji Beograd, Firenca, Budimpešta, Cirih, Oslo, sve do definicije kako sopstvenog tako i kolektivnog zla (četrdesetih i devedesetih godina 20. st.), junaci Lisičjeg ludila otvaraju nepremostiv jaz između onoga što su vjerovali da jesu i onoga što zaista jesu. Vješto pripovijedajući o devedesetim, o podzemnom životu Beograda i Drugom svetskom ratu iz jednog neobičnog ugla (povijest klasičnog europskog slikarstva, krivotvorenje umjetničkih djela) autor progovara o genezi instinktivnog i životinjskog u nama, ali i genezi devijacija ljudskog društva. Ovaj uzbudljiv roman, u kome se isprepliću dva prokletstva i paleta patoloških određenja, omogućava čitatelju horizontalan i vertikalan pristup povijesnoj, umetničkoj, geografskoj i psihološkoj građi i postavlja pitanje: Može li se lukavstvom pobijediti vlastita sudbina?