Opis:

Autsajderi poharanih egzistencija, prognanih na rub društva – eto konteksta za pobunjenički protest jednog rijetkog tipa neideologizirane proze, za čiju se legitimnost već više desetljeća zalaže “melankolični anarhist i rasplakani psovač” Borivoj Radaković, autor izvrsnog romana “Sjaj epohe”, knjige priče “Ne to nisam ja” i kultne drame “Dobro došli u plavi pakao”. Radaković je otvorio popriličan broj tabu-tema u našoj književnosti, ponajprije onih o suvremenom nasilju – seksualnom i fizičkom, medijskom, nacionalističkom. Radakovićeva literatura je oduvijek bila žestoka optužba protiv svih koji su poticali i piotiču na zlostavljanje, mučenje i ubojstva. To će možda zazvučati neobično onima koji ovoga pisca pamte ponajprije po agresivnom ispisu – Radaković je i humorist, no u njegovoj literaturi zapanjujućom brzinom humor smjenjuju užasi, pornografija, melankolija, pacifizam i psovka. Radaković je “antitetički” pisac, no “pornografsko” prekrajanje žanrova, psovačka “retorika”, sprdanje s mitovima – muško-patrijarhalnim, nacionalnim, nacionalno-književnim i jezičnim – dobro funkcionira unutar iste matrice